Interaktywne warsztaty – kształcenie przez symulację

Szkolenia rozwijają zatem głownie umiejętności i wiedzę „twardą”, nie zaś zdolności i kompetencje praktyczne. Jednocześnie coraz większym zainteresowaniem i akceptacją cieszą się warsztaty, które minimalizują „formalne przekazywanie wiedzy” na rzecz doskonalenia umiejętności interpersonalnych i biznesowych.

Firmy przygotowujące szkolenia wirtualne starają się wychodzić naprzeciw tym potrzebom uczestników kursów i proponują tworzenie interaktywnych warsztatów opartych w całości lub w znaczącym stopniu na scenkach symulacyjnych. W szkoleniach biznesowych tworzonych na indywidualne zamówienie klienta, scenki mogą pokazywać zarówno dialogi między pracownikami danej rzeczywistej firmy, jak i między pracownikiem a klientem. Istotą scenek jest pokazanie rzeczywistych sytuacji zawodowych związanych z pracą na danym stanowisku, a także zaobserwowanie możliwych reakcji na różne wypowiedzi obu stron dialogu.

Aktywny udział w scence symulacyjnej uczy zatem przewidywania konsekwencji określonych decyzji czy zachowań. [1] Ponadto zadaniem scenek symulacyjnych jest zwiększanie motywacji do rozwoju i zdobywania wiedzy z określonego obszaru oraz zwiększenie stopnia spontaniczności, ciekawości i kreatywności. [2] Cechy te są również niezbędne na różnych polach aktywności zawodowej. Nie dziwi zatem fakt, że szkolenia oparte na symulacjach biznesowych są uważane za najbardziej efektywne metody zdobywania wiedzy. [5]

Sposobem na maksymalizowanie atrakcyjności scenek symulacyjnych dla uczestników szkoleń multimedialnych jest połączenie ich z grą biznesową, konstruktywnie mobilizującą do rywalizacji o punkty i pozycję w rankingu najlepszych użytkowników. Idea scenek symulacyjnych była inspiracją do stworzenia takich projektów jak Marketplace (polegający na wirtualnej konkurencji między firmami), Symulator Biznesu (rozwijający wiedzę z zakresu praktyki zarządzania oraz reagowania na sytuacje nieprzewidziane i kryzysowe) czy „St@rt up.

Wypróbuj swój pomysł na biznes”. [1] Uczestnictwo w scenkach symulacyjnych i grach wykorzystujących elementy symulacji daje osobom szkolącym się poczucie, że mają rzeczywisty wpływ na zaistniałe sytuacje, co motywuje do podejmowania bardziej przemyślanych „próbnych” decyzji. [3] Pracownicy wielkich firm, którzy korzystali ze szkoleń wzbogaconych o elementy interpersonalne i symulacyjne często dostrzegają rozwój własnych umiejętności analitycznych, zdolności do świadomego planowania strategicznego (długookresowego), a nawet synergicznej współpracy w zespole. [3] Perspektywa tych korzyści sprawia, że uczestnik szkolenia jest skłonny przyswoić sobie dużo więcej wiedzy niż miałoby to miejsce podczas szkoleń „wykładowych” nawet w nieco dłuższym czasie. Właściwie skonstruowana kombinacja scenek symulacyjnych daje poczucie pełnego wcielenia się w rolę i pozytywnego w skutkach „chwilowego życia w rzeczywistości wirtualnej”. [5]

W dyskusji na temat przydatności scenek symulacyjnych nie brakuje jednak głosów krytycznych. Główny zarzut dotyczy spostrzeżenia, że scenka zaplanowana przez pracodawcę lub twórcę szkolenia nie oddaje w pełni często nieprzewidywalnych sytuacji prawdziwych. Należy jednak pamiętać, że podczas uczestnictwa w szkoleniu e-learningowym można się pomylić i bez poważniejszych konsekwencji (a z pewnością bez konsekwencji finansowych) powrócić do danej scenki, aby przeprowadzić ją inaczej. W ten sposób uczestnik szkolenia gromadzi doświadczenia, które potem może z większą swobodą wykorzystać w codziennej pracy zawodowej. [4]

Scenki symulacyjne stanowią istotne uzupełnienie materiałów szkoleniowych tworzonych na potrzeby e-learningu. Ich pomysłodawcy i twórcy chcą bowiem podtrzymać zainteresowanie i uwagę uczestnika kursu, a także motywować go do przewidywania konsekwencji konkretnych zachowań zanim dojdzie do nich w rzeczywistości zawodowej. Wychodzą oni z słusznego założenia, że nic nie uczy tak, jak doświadczenie, a „nauka przez zabawę” wcale nie jest zarezerwowana wyłącznie dla dzieci.

Bibliografia